De VSR
great 8 is Internationaal Vlaams Kampioen geworden in de 8+.
Afgelopen
weekend werd er op de Watersportbaan in Gent voor het eerst gestreden om de
overwinning op de olympische afstand van 2000 meter. Uiteraard mocht op deze
belangrijke afspraak -voor iedereen die iets wil betekenen in het Belgisch
roeien- het VSR niet ontbreken.
Naast
individuele overwinningen van onze twee internationals Hannes en Pierre lag de
klemtoon voor de VSR als vereniging uiteraard op de wedstrijd in 8+. Voor het
eerst dit seizoen kon de VSR great 8 zich tonen voor het Belgisch publiek.
2 uur
voor de wedstrijd werd er afgesproken. De boot werd in elkaar gestoken en de
stickers van onze nieuwe sponsors "Port of Ghent" werden op al dan
niet professionele wijze aangebracht op onze boot. We hadden gehoopt om deze
wedstrijd te kunnen roeien in onze nieuwe kledij maar wegens logistieke
vertragingen moesten we in allerijl nog even terug grijpen naar een oude
gewoonte van ons. Er werden dus opnieuw marcellekes in productie gebracht met
op de borst het logo van onze andere hoofdsponsor: de Universiteit Gent.
Boot
klaar, vestimentaire waren we tip top dus konden we vertrekken om aan de
opwarming te beginnen. De zenuwen stonden hoog gespannen. "Hoe goed zouden
we zijn?" was de vraag die bij velen door het hoofd spookte. We leggen de
lat redelijk hoog voor onszelf dus falen was voor ons geen optie. De VSR fans
wilden we een mooie wedstrijd bezorgen. De sponsors wilden we met een puike
prestatie in beeld brengen. De niet-VSR fans wilden we tonen dat we het echt
serieus nemen. En voor onszelf wilden we gewoon bewijzen dat we goed bezig
zijn.
Op Papier
zou de zwaarste concurrentie uit Duitse hoek komen. Bij de Duitse tegenstanders
zaten enkele kerels mat internationale ervaring (Duitsers met internationale
ervaring zijn naar goede gewoonte geen doetjes). Jammer genoeg lagen we niet in
dezelfde reeks als onze Duitse vrienden. De Duitse vrienden lagen in de eerste
reeks en achteraf bleek dat ze die ook gewonnen hadden. Onze vrees was dus
terecht.
Wij lagen
in de tweede reeks. De VSR great 8 was op volle sterkte alsook de supporters
aan de kant waren talrijk aanwezig. De start werd gegeven en we schoten uit de
startblokken. De eerste helft van de wedstrijd gingen de andere twee ploegen in
onze reeks verrassend goed mee. Dat was niet echt wat we verwacht hadden.
Gelukkig konden we in de tweede helft van de race afstand nemen van onze
concurrenten. De laatste 250 meter werd ingegaan met een voorsprong van iets
meer dan een volle bootlengte. Alle restjes energie werden nog even samen
geraapt om er een eindsprintje uit te halen. Net voor de finish leek het even
of het noodlot zou toeslaan. Onze slagman verloor zijn riem. zonder riem in je
handen is het behoorlijk moeilijk om te roeien. De andere leden bleven voort
bewegen en deden nog enkele verwarde slagen tot onze boot over de meet
dobberde. De vermoeidheid en de vrees voor een niet zo best resultaat was
groot. Dit werd echter grote euforie toen er werd omgeroepen dat we de
wedstrijd toch gewonnen hadden. Hangende kopjes werden in één seconde omgekeerd
in vooruit gestoken borsten, juichende handen en kreten van blijdschap.
De VSR
great 8 kon dus met een brede glimlach (en één kapotte uitligger) naar het ere
ponton om onze eerste prijs te gaan ophalen.
Tot op
heden blijven we dus ongeslagen. Hoe lang blijft dit mooie liedje nog
duren.....